Μια συμβουλή που φορέθηκε πολύ: μάθε τον εαυτό σου, τις δυνατότητές σου, τα όριά σου. Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο ζηλεύω αυτούς που δεν γνωρίζουν τον εαυτό τους και δεν έχουν συναίσθηση των περιορισμών τους. Απλά σκαρφαλώνουν το βουνό, χωρίς να περάσει ούτε στιγμή από το μυαλό τους ότι «μάλλον δεν τα καταφέρω να φτάσω στην κορυφή».

Και βλέπεις πολλά παιδιά που είναι ώριμα και διαισθητικά από νωρίς, που αποκτούν εικόνα των (προσωρινών φυσικά) δυνατοτήτων τους, και σε συνδυασμό με την σημερινή κουλτούρα που προστάζει ότι κάποιος «είτε έχει ταλέντο, είτε δεν έχει», σταματούν να παλεύουν για να εξελίξουν τον εαυτό τους. Γιατί τον γνωρίζουν. Γιατί ξέρουν μέχρι που φτάνει.

Σήμερα κάνω τη σκέψη ότι όσο λιγότερα υποθέτεις ότι γνωρίζεις για τον εαυτό σου, τόσο περισσότερα θα μπορέσεις να ανακαλύψεις. Ας αφήσουμε την αυτογνωσία και την αυτοκριτική και ας αρχίσουμε τα ταξίδια.